موضوع:
نویسنده: میلاد یزدانی
حراج عشق
کاش انسانها به اندازه کالایی که میخرند،در دل بستن و محبت پیدا
کردن ها هم،وسواس به خرج میدادند.
حیف است که دل ها،بی در ودروازه باشد و عشق ها بی هویت و
بی شناسنامه.
چرا بعضی به گدایی عشق می پردازند و بعضی به حراج عشق؟
باید از چه گذشت تا به چه رسید؟
ترکش های نگاه
آیا آمارمصدومین ترکش نگاه را دارید؟
آیا میدانید چه تعداد، مبتلایان به ویروس هوس در بستر گناه
آرمیده اند؟
عشق های خیابانی
پشت بعضی از نگاههای مسموم ومحبت های فریبا،دره ی هولناکی
از سقوط و شب تاریکی از بدبختی است.
بعضی قیمت خود را نمی شناسند وخود را ارزان میفروشند.
همه مدعیان دوستی و عشق،خریدار نیستند،بلکه فقط قیمت
میکنند.
اگر نور افکنی بیندازید،عمق تیرگی های وحشتناک این
عشق های خیابانی و تلفنی را خواهید دید.
خود فراموشی
هوشیار باشیم که دام های فریب،جاذبه های گناه،آنتن های
وسوسه گر و فیلم ها و سی دی های دجل گونه،ایمان و عفاف مارا
نربایند.
خدا فراموشی،خود فراموشی را در پی دارد.
هرکه ارزش خود را نداند،خویش را حراج می کند و زیر قیمت واقعی
میفروشد.
ارزش اجناس دست دوم خیلی پایین تر است.
دام گناه
باید دام و دانه را شناخت.
ما هر لحظه بر سر دوراهی فسق و فلاح ایستاده ایم.
بیش از هرچیز نیازمند چراغ ایمان،سپر تقوا وچشمان آگاه و عبرت
بین هستیم،تا در پیچ وخم زندگی،در کام فساد و دام نیفتیم.
گوهر عفاف را پاس بداریم تاکرامت انسانی خود را از دست ندهیم.
